jueves, 7 de febrero de 2008

FINAL



ANTHONY : Me centraré en las cosas buenas.

TONY: No seas sarcástico.

ANTHONY : No soy sarcástico, me lo dijiste tú una vez.

TONY : ¿Ah sí?... pues no está mal.

(Fundido en negro)

FIN

¡Longa vida aos Soprano!

17 comentarios:

Anónimo dijo...

No te preocupes... si en seguida rodarán la movie!

Oye... que te echo de menos en el Blogin'... cuando entres ya verás por qué te lo digo.

atikus dijo...

Pues eso, que volveran las cosas buenas,... reposiciones...siempre son posibles, pelis del tema, y centrarse en cosas buenas!

besos optimistas ;)

la rata bastarda dijo...

tranquila LULA,siempre nos quedará "HEROES"....

Anónimo dijo...

Por favor, Rata Bastarda, as comparacións son noxentas, pero neste caso producen arcadas. Por favorrrrrrrrrrrrrrr, Os Soprano forma parte da historia da televisión para sempre. Heroes só será lembrada por frikis irredentos. ;)

Anónimo dijo...

El caso es que "Heroes" empezó muy bien... hasta que se fue torciendo, y el final fue penoso. Así que la segunda temporada no pinta nada bien.

...estais viendo "Californication"? Quien lo iba a decir del agente Mulder, verdad? con lo cortaíto que parecía...

Paco Becerro dijo...

Los Soprano o Los Serrano...

jaja

Anónimo dijo...

O de Californication, penoso. Nun episodio de House, o protagonista lle pedía a Wilson se tiña gravado "L" para vela sen son. Pois a de Californication, igual.

la rata bastarda dijo...

Sr. Arume,está usted hoy un poco negativo....tenga cuidado con su aura.....
Tiene razón carrascus,Heroes estaba mejor la primera temporada....pero era una buena serie...y si...soy friki!!!!no me importa decirlo...me gusta "perdidos","a dos metros bajo tierra" y "prison break"...
Asi que ahora,pasaré el luto de "Los Soprano" con alguna otra que encuentre buceando por los canales....
Bicos :)

Lula Fortune dijo...

Yo también tengo mi corazoncito freaki pero con lo de Héroes estoy de acuerdo con Carrascus, perdió mucho (con lo que me gustaba el japonés que se teletransportaba). Del resto ni fu ni fa. Estuve colgada de Frasier y reconozco que si pesco algún capítulo antiguo aun lo veo y me mondo de risa (qué buenos!). También fui teleadicta de Sexo en NY, of course. Ahora sigo viendo House y poco más. Lo dicho, de luto por Los Soprano, ya nada será lo mismo sin Sil.
Besos a todos/as.

Anónimo dijo...

A vostede, non o negue, rata bastarda, o que lle gusta non son os guións, senón outras cousas. Como o cortiñeiro non lle fixo caso anda polos canles á búsqueda do músculo perdido.

la rata bastarda dijo...

Eso ha sido un golpe bajo...pero bajo bajo Sr.Arume....sniff voy a ver mi panel japonés...

nancicomansi dijo...

AY, FRASIER!!! es mi preferida...¡Cuantas veces no habré tenido en mis manos el "pack" de la 1ª, 2ª, 3ª temporada en el FNAC...!
Y al final. ..
Confieso, avergonzada, no haber visto a estos "italoamericanos" ¿mafiosos? pero pinta bien...¿es drama o comedia? Incluso puede ser las dos cosas...

Zerovacas dijo...

Algún día, se queres. falamos polo miudo deste final, pero se rebuscas pola rede (na wikipedia mesmo: http://en.wikipedia.org/wiki/Made_in_America_(The_Sopranos), hai moitas interpretacións.

Para min a mellor, con todo, é a da peli ;)

Lula Fortune dijo...

Querida Nanci no te la puedes perder, es auténticamente genial. Los guiones, los personajes, las imágenes...Hazte un regalo y lo vas viendo con tranquilidad. Merece la pena. Un beso mafioso.

Lula Fortune dijo...

Pois falemos Zero: A min, os finais abertos, parecenme un recurso doado, qué queres! Ainda estou cabreada con Paul Auster por deixar baixo terra a un personaxe en "La noche del oráculo".
Ten o seu mérito abrir e pechar unha obra artística. Penso inevitablemente en "El Padrino". ¿imaxinas un final aberto? Sería un fraude.
Está claro que neste caso dos Soprano, pódese interpretar que a vida segue coas súas incertidumes e tensións. Podemos imaxinar a boda de Med (ese tería sido un bo final), a vida mol de Anthony, a Carmela facendo canneloni eternamente...
Tamén pensei no home que vai ao baño, como Michael Corleone e o seu revólver... en fin que quedei un pouco sorpendida neste final "fai da te" como diria un italiano.
A lenda non fixo máis que empezar. E ti que pensas?

Manuel Ángel Candelas Colodrón dijo...

A canción que escoita AJ coa súa colega Rheannon no todoterro (o SUV): It's all right ma, I'm only bleeding Estou ben, mama, só estou sangrando.

NoSurrender dijo...

joé, estoy completamente out de la tele. Y sé que me pierdo cosas tan buenas como ésta.

(qué casualidad lo del comentario de arume; es justo lo que estaba escuchando cuando abrí tu blog, rubia)

Bicos.